Sad kad je u ljutitoj fazi života, a što ne bi trebalo vezivati u potpunosti za njegov muzički virtuozitet, u fazi kad dozvoljava sebi da dominira njegov bijes i prgava priroda (uglavnom onda kad ima priliku da se obruši na neke kolege muzičare ili kompletnu izobličenu javnost), a ne savršene instrumentalizacije i ritmovi koji klize i ušuškavaju (a to jeste nešto što je u bendu dovedeno do svoje“ najviše tačke), dolazi nam Mark Kozelek. Dolazi na SeaRock festival. Da ga umiri zalivska sparina. Da umiri on našu radoznalost i ponudi najbolje od svog benda Sun Kil Moon, kalifornijske folk rock skupine čija biografija bilježi ne samo jedan, već nekoliko vrhunaca, što će reći da s vremena na vrijeme dozvoljavaju sebi zatvorenost u izrazu i otklon od masovne prihvaćenosti. No, to ne mijenja činjenicu da je centralna figura jedan od najznačajnijih autora posljednje dekade i jedan od onih svjesnih svojih kvaliteta, čiji je stvaralački fokus uvijek na mračnijoj strani stvarnosti i čiji se izraz razliva kroz rešetke osjetljivosti na svim nivoima, bilo da pjeva o sebi iznutra, ili o svijetu koji posmatra s (ne)premostive distance.

Nedugo posle premijere nagrađivanog, vanserijskog dokumentarnog filma Mile Turajlić “Druga strana svega”, snimljenog takođe u HBO produkciji, stiže najava o TV seriji o kojoj još uvijek nema dovoljno informacija. Seriju pod nazivom “Uspjeh” režiraće sineasta iz Sarajeva, Danis Tanović, još uvijek jedini reditelj sa ovih prostora koji je osvojio Oskara - ako ne računamo Dušana Vukotića nagrađenog za animirani film još početkom šezdesetih godina prošlog stoljeća.

Tanoviću, međutim, nisu strani visokobužetni projekti, podsjetimo se pomalo skrajnutog a izuzetno uspjelog filma “Pakao”, po scenariju Kšištofa Kišlovskog, koji je snimio četiri godine nakon čuvene “Ničije zemlje” (nagrađene i Oskarom za najbolji strani film i Zlatnim globusom). Poslednji godina dobijao je značajne nagrade na Berlinskom festivalu, Nagradu žirija za poslednje dugometražno ostvarenje “Smrt u Sarajevu”, te takođe Srebrnog medvjeda za svoj prethodni igrani film “Epizoda u životu berača željeza”.

Nešto manje od pola vijeka kasnije beogradski FEST je i dalje najveća filmska smotra u regionu, u svom 46. izdanju sa preko 115 filmova na programu tokom 10 dana trajanja, te očekivanih stotinu hiljada gledalaca, što je respekta vrijedna brojka koju poslednjih godina uglavnom dostiže.

Od prije nekoliko godina jednim svojim dijelom i takmičarskog karaktera, kako će biti i ove zime, kada će se od 23. februara do 3. marta (festival traje dan duže) za priznanje Beogradski pobednik, te nagrade žirija kojim predsjedava Milčo Mančevski (za najbolju režiju, scenario, glavnu mušku ulogu, glavnu žensku ulogu kao i najbolji debi) takmičiti šesnaest filmova iz Evrope, Amerike, Kine i Rusije.

Između ostalih tu je filmska biografija kultnog istoimenog književnika „DOVLATOV“ u režiji Alekseja Germanova mlađeg, u kom naslovnog junaka tumači mladi srpski glumac Milan Marić; zatim „AGAPE“ čiji autor, poznati hrvatski reditelj Branko Šmit opisuje kao film o idealu ljubavi, a isto tako i o homofobiji koju iskusi glavni protagonista, sveštenik koga više nego uvjerljivo tumači Goran Bogdan; premijerno u regiji prikazuje se i libanski kandidat za Oskara za strani film, „UVREDA“, koji posebno ističe i umjetnički direktor festivala Jugoslav Pantelić, film o verbalnom sukobu hrišćanina iz Libana i palestinskog izbjeglice koji preraste u nešto mnogo veće, zatim „PRAVO MJESTO“ koji potpisuje miljenik ovdašnje publike Paolo Đenoveze, poznat po prethodnom ostvarenju „Potpuni stranci“, nadalje argentinski film „SEZONA LOVA“ sa obećavajućim sižeom: otac, inače lovac, kroti karakter svog problematičnog maloljetnog sina pokušavajući da ga nauči životnim vrijednostima.

Pored pomenutih, u glavnom takmičarskom programu biće prikazan i aktuelni film slavnog Pola Šredera, „ISKUŠENIK“, prikazan i na festivalu u Veneciji, baš kao i kineski film „ANĐELI NOSE BIJELO“ u režiji Vivijen Kju koji takođe preporučujemo, te uzbudljivi erotski triler francuskog sineaste Fransoa Ozona, "DVOSTRUKI LJUBAVNIK", prikazan na prestižnom Kanskom festivalu, na beogradskom festivalu van takmičarskog programa, kao dio zanimljivog segmenta Fokus Evropa koji čine i aktuelni filmovi režiserki Kler Deni, Margaret fon Trota, kao i nova djela Semiha Kaplanoglua i Mišela Azanavisijusa.

Jedna od pjesama koje je (kant)autorka čuvala kako bi se uklopila u cjelinu, a napokon se složila sa ostalim numerama sa njenog novog albuma, koji će objaviti tokom ove godine, dobila je prateći crno-bijeli video. U njemu protagonistkinja, u liku Nine Romić, razvija sopstvene monohromatske snove. Filip Filković Philatz režirao je još jedan minimalistički, ali vrlo uspio spot, ostavljajući utisak da je u naponu snage, jer nas je evo nedavno “kupio” poetičnom, bezmalo filmskom pričom za aktuelni singl Gibonni-ja.

Govorimo li o singlu “Sad je gotovo”, to je balada o izgubljenim iluzijama, gubljenju vjere da nešto što je bilo - očito jaka emocionalna veza - može da se pokrene s mrtve tačke; sublimat nakupljene tuge, rasutih ostataka ljubavi i racionalnog pogleda lirskog subjekta na vrijeme koje dolazi, tj. prolazi. Počinje suptilnije, samo sa klavirom koji prati Ninin glas, a zatim bend “grune”, u svoj punoći podupire autorkinu uobičajeno snažnu vokalnu interpretaciju, najfragilniju kada emotivno naglasi stih “biće”- znajući, odnosno osjećajući da biti (više) neće.

Jedan od omiljenih i po opštem mišljenju najboljih pozorišnih i filmskih glumaca regiona, preminuo je u 49. godini, na Institutu za onkologiju (odsjek za pulmologiju) nakon kraće bolesti, javljaju beogradski mediji.

Nebojša Glogovac je rođen u Trebinju 1969. godine, bosanskohercegovačkom gradiću u kojem je mnogo godina kasnije snimao film “Krugovi”, u režiji Srdana Golubovića, sa kojim je sarađivao i na filmu “Klopka” i ostvario jednu od svojih najupečatljivijih dramskih uloga.

Za Natali Portman vrijeme kao da stoji, ona kao da ne stari…U novom humorističkom skeču snimljenom u sklopu kultne zabavne emisiju “Saturday Night Live” ponovo je pokazala kako joj repovanje nije strano, sa puno verbalnih egzibicija i aluzija na životne i filmske dogodovštine, slično kao u prvom gostovanju od prije dvanaest godina. Za ovih 12 godina nije se mnogo promijenila...