Bitno je napomenuti da je Slađana sama – i to izvrsno!- producirala ovaj album, inače snimljen sa (njenim) vrlo dobrim bendom iz Njemačke, pod nazivom “Slađana & Neutral Design”, u poznatom muzičkom studiju u Minhenu. Riječ je o nepravedno skrajnutom novotalasnom albumu koji, bez obzira na brojne mane, i danas zvuči uzbudljivo, na svoj način svježe i u svakom slučaju u korak sa vremenom tih zlatnih osamdesetih, kad je jugoslovenska rok i pop scena bila u samom svjetskom vrhu (povremeno i na vrhu!). Dovoljno je poslušati uvodne songove za A i B stranu ploče, kao i kultnu “Neko je tu, sa mnom u sobi”, da bi se stekao uvid u mogućnosti Slađane i njene grupe... Da je Oliver Mandić, naravno u ono doba, zapjevao “ Ja sam neka čudna vrsta” – taj bi song postao ultimativni hit, zar ne?
Uslijedila je diskografska pauza, najvjerovatnije izazvana komercijalnim neuspjehom, takoreći neshvaćanjem drugog albuma, od koga je puno očekivala, no nije bilo naročitog odjeka - osim u Njemačkoj i Švedskoj u kojoj je album postigao stanovit uspjeh.
Sledeće ostvarenje bila je potpuno neočekivana saradnja sa Darkom Kraljićem, doajenom šlagerske muzike bivše Jugoslavije! Jedan od najznačajnijih kompozitora zabavne muzike sa ovih prostora svojevremeno je izjavio da je pola vijeka tragao za zvukom koji su zajedno kreirali (i producirali) 1988. godine. Riječ je o podjednako magičnom i maestralnom albumu koji je jednostavno naslovljen “Alexandra Slađana Milošević & Darko Kraljić”. Snimljen je u pratnji izuzetnih džez muzičara, a Slađana je svirala violinu u nekoliko numera i pisala stihove za par njih. Povrh svega, njena vokalna izvedba (dabome u kombinaciji sa melodijama maestra Kraljića) jedan je od vrhunaca pop muzike prošlog vijeka, zapravo vanvremenskog senzibiliteta i kvaliteta, a što je - ako ne drugdje- evidentno na dotičnoj, odličnoj ploči.
Utisak je da je multitalentovana Slađana Milošević tek djelimično realizovala svoje kreativne potencijale, sa samo nekoliko albuma iza sebe, uključujući i (ako se ne varam) zvanično poslednji studijski album “Animal Tested” s početka ovog milenijuma… Negdje dvijehiljaditih objavila je dvostruki CD sa redizajniranim, da tako kažemo, pjesmama koje su obilježile njenu karijeru, među kojima su i sve ovom prilikom pomenute. Tu je, naravno, i neizbježna “Princeza”, hit godine daleke 1984. – ali ostala je veliki hit u godinama koje su uslijedile, u svakom slučaju jedan od najuspjelijih dueta na ovdašnjoj, odnosno ondašnjoj sceni - ikada.
Čini se da je Slađana podjednako bila dobra kao rok heroina, sve sa vamp izgledom, i kao pop princeza koja se izvrsno snalazila u zabavnoj, kako se nekada davno govorilo, odnosno pop muzici. Međutim, nije se desio nijedan album koji bi, u cjelini, spojio ta dva kvaliteta u nešto nestvarno dobro i autentično, nego se to dešavalo samo povremeno u pojedinim pjesmama, najčešće na singl izdanjima, i to tokom prve polovine osamdesetih. A kao što rekosmo, konkurencija je tih godina, bila nestvarno dobra, originalna i autentična! U tom smislu ostaje žal da je mogla da postigne još više, iako je i to što je ostavila iza sebe dio pop i rok istorije koju će vrednovati neke buduće generacije.
G. N.
