Vedran Đurasović je kantautor iz Nikšića, rođen u Mostaru, koji godinama živi u Švedskoj. Porađanje njegovog prvog albuma Stereo Art magazin prati već dugo – još početkom 2018. Prvi, poetični singl sa (odavno imenovanog) albuma „Corner Of My Mind“ predstavili smo, između ostalog, sledećim riječima: “U ovoj pjesmi je istinski nježna samo namjera, ono što se nije reklo, sve ostalo su okolnosti koje su dovele da se jedan vokal nasloni na gitarsku podlogu, a drugi, ovaj ženski, razlije po dirkama. Jedan duet koji rastapa, gotovo zarazan, jedna pjesma koja nadrasta tihoću ne probijajući se laktovima.”
To je napisala naša Dragana (Erjavšek), a o drugom zvaničnom singlu, na koji se čekalo skoro četiri godine, kazala je:“Rain” ima široki raspon između tihe patnje i duboke želje za nečim što je ostalo iza lirskog čovjeka, pa se taj raspon realizuje uglavnom vokalno, sve dok se ne stvori gužva glasova u posljednjem refrenu, momenat teatralan onoliko koliko iskrena nedostajanja mogu da budu.”.
Ponovo seriozan muzički rad, koji djeluje bogatije, ali ostaje utisak da je produkcija prvog singla bila ako ne kompleksnija onda svakako pedantnija i na izvjestan način “organskija”. Nešto drukčiji, orkestrirani pop-rok zvuk oplemenjen je duvačkom i gudačkom linijom, a akustični instrumenti bili su odlična osnova za takvu nadgradnju.
Za nas koje je prethodni album Kivanuke razočarao, singl “Beautiful Life”- nastao tokom priprema i demo snimaka za četvrti album ovog miljenika publike a bogme i eminentnih muzičkih medija - zvuči kao povratak na staze koje je utabao albumom “Love and Hate”, kojim se u punoj mjeri etablirao 2016. godine, ali i emotivno dotakao zaista širok krug slušalaca. Pop-rok i (neo)soul smiješani su u petominutnu pjesmu na krilima verzirane melodičnosti, sa gudačima koji naglašavaju Majklove ključne osobenosti – obilje saosjećanosti, spiritualnosti i ljubavi prema životu, a prije svega prije ljudima. Ljubav je ono što publika uzvraća tamnoputom kantautoru koji nije ekspresivan, vrlo emotivan samo kao interpretator nego i multiinstrumentalista koji uspjeva da emituje toplinu sviranja. Sasvim dovoljno za više no dirljivu numeru, inače iskorišćenu u jednom dokumentarnonom filmu na Netfliksu, koja traži ponovna slušanja.
U sušnoj (postpandemijskoj?) sezoni u kojoj uz upaljenu svijeću tražimo neku novu, dobru seriju na HBO, druga sezona kod nas manje zapažene serije “Velika” (The Great) je prava premija! Rađena u Hulu produkciji, premijera prve epizode iz novog serijala je najavljena za 19. novembar, pa bi do kraja godine trebalo da ih prikaže i HBO mreža.
Prošlogodišnjih deset epizoda postavile su visok standard, ponajviše kada govorimo o glumi i scenariju. En Faning je, sasvim neočekivano, zablistala u glavnoj ulozi ove satire sa snažnim feminističkim podtekstom, iz pera Tonija Meknamare koji se proslavio saradnjom sa Jorgosom Lantimosom u filmu “Miljenica” (The Favourite), za koji je bio nominovan za Oskara. Taj nagrađivani film zapravo svoj stil i izvrnuti pristup kostimiranim drametinama duguje pozorišnom komadu “Velika”, koji je grčki reditelj pogledao prije snimanja. Zato je veoma sličan vivisecirajući humor koji para pleksus perioda u kome se radnja serije odvija, i ogoljava kostimirane junake do koske, takođe sa mnoštvom začudnih likova i spletki oko svrgavanja ruskog cara Petra – koji planira njegova slavna, razvratna supruga.
Sa samo dva singla indi rok duo Wet Leg postao je nova velika nada britanske muzičke scene: prvi, “Chaise Longue”, prestigao je cifru od milion i tri stotine pedeset hiljada otvaranja na Jutjub kanalu, dok drugi klizi ka pola miliona preslušavanja odnosno pregleda. Za obe pjesme cure su lično osmislile, režirale i montirale iščašene videospotove, premijerno ih predstavivši 15. juna odnosno krajem septembra - očigledno se ludo zabavljajući.
Upravo je neobuzdano uživanje u snimanju i muziciranju, svježina songova i duhovita lirika, sve sa neusiljenim seksualnim aluzijama, a prije svega zarazni gitarski rifovi i pjevljivi refreni ono što privlači tako široku publiku. Sveprisutan, (ne)obuzdan humor ne odražava neozbiljan pristup, naprotiv, i jedan i drugi superhit su pametno strukturirani, aranžirani i moderno producirani, pa je (čak i na prvo slušanje) jasno da Rian Tizdej i Ester Čembers vrlo dobro znaju šta žele – i da to bez prevelike želje (tj.pretencioznosti) umiju i da postignu.
Kanadski reditelj Gzavje Dolan, od mladih dana miljenik uglednih filmskih festivala i kada su to njegovi dugometražni radovi zasluživali i kada to nije bio slučaj, ponovo je sarađivao sa Adel, promovišući njen prvi singl sa najnovijeg albuma.
“Easy On Me” je dovoljno emotivna, kao što su to fanovi očekivali, a isto tako i intrigantna numera čiji su stihovi pogodni za lična tumačenja, uključujući konotacije na relativno kratku, zvjezdanu karijeru vodeće pop pjevačice današnjice, tačnije njenu privatnu stranu koju ne servira medijima.
Poznato je da je Adel doživjela zaista veliku transformaciju, najviše u svom izgledu i stilu, koji takođe izazivaju divljenje, ali neprikosnovena i ključna prednost ostaje apsolutno veličanstven glas, skoro bez premca na savremenoj sceni.
Dolan je uspio valjano započeti ali ne i dovršiti priču, možda u skladu sa temom pjesme koja takođe govori o nekim (ne)dovršenim životnim situacijama i izborima, ali je nekako ostao, zastao na pola puta... Svejedno ugodno proputovanje i više nego obećavajući uzorak sa albuma koji čekaju milioni duša, što potvrđuje više od osamdeset milona pregleda/preslušavanja za samo nekoliko dana!
U prethodna dva-tri dana premijere su imali video spotovi širom regiona (Beograda, Zagreba i Niša) koji, svaki na svoj način, zaslužuju da budu istaknuti i promovisani, tim prije jer su dva društveno angažovana i već time zaslužuju naročitu pažnju, i respekt. U pitanju su novi singlovi kantautora Sare Renar i Nikole Čuturila, a video klip odnosno singl benda Bohemija šarmantan je sam po sebi, bez dodatnog konteksta i angažovanja...
