Enigmatičnost novog Nolanovog filma samo je ovlaš dekodirana kadrovima iz novog trejlera, u kome ne saznajemo mnogo o ostvarenju koje će, kako autor kaže, biti mješavina više žanrova. Jedan od mnogih je špijunski triler, SF takođe (u nedostatku preciznijih informacija, ali tako izgleda), da ne pominjemo ono očigledno odnosno odrednicu akcioni blokbaster...Nekoliko ključeva za odgonetanje, ili možda zagonetanje, ponuđeno je u insertima u kojima, pored Džona Dejvida Vošingtona, glumca u usponu koji se pokazao u Spajk Lijevom bioskopskom hitu “Cni član KKklana”, možemo vidjeti i Majkla Kejna, redovnog saradnika slavnog britanskog sineaste, Keneta Branu u netipičnoj roli i Roberta Patinsona u još jednoj intrigantnoj ulozi.

Intrigantna je cjelokupna konstrukcija, visokobudžetna i najambicioznija do sada, kako tvrdi jedan od rijetkih progresivnih a pouzdanih reditelja u današnjem Holivudu, koji je ovoga puta snimao na nekoliko kontinenata, u čak sedam država, sa budžetom od preko 205 miliona dolara, što je nekoliko miliona više i od grandioznog "Uspona Mračnog viteza!

Jedan od najmaštovitijih, ali i najduhovitijih reditelja današnjice snimio je još jedan superstilizovan, savršeno simetričan i spektakularno ljubak film. Ves Andersenovo deseto filmsko čedo nosi zvučan naziv “The French Dispatch”, a zvučna su i glumačka imena u timu na koji smo većinom navikli u njegovim prethodnim ostvarenjima – Bil Marej, Edrijen Brodi, Oven Vilson, Lea Sejdu, Tilda Svinton, Sirša Ronan, Edvard Norton, Vilijem Defo, Džejson Švarcman, Metju Amalrik… Ovaj put tu su i Frensis Mekdormand, Timoti Šalame, Elizabet Mos, Benisio del Toro, Anđelika Hjuston, Kristof Valc i mnogi drugi poznati likovi koji (i) ovom prilikom tumače totalno oneobičene likove: od novinara i urednika izmišljenog američkog magazina u nekom (imaginarnom) francuskom gradiću do dilera umjetničkim djelima i samog umjetnika iza rešetaka... Film je, kako autor kaže, ljubavno pismo novinarima odnosno novinarstvu, i dotiče se stvarnosti jednim svojim dijelom, ali najvećim je –očito – igralište za osebujno izmaštane prizore, situacije i ličnosti koji kao da pokušavaju da učine ljepšim, vedrijim i šarenijim crno-bijeli svijet koji nas okružuje. Sasvim sigurno još jedno dražesno djelo voljenog američkog sineaste, koje već na prvi pogled oduševljava fanove (glumačkim kreacijama, bojama i kompozicijom kadrova, kostimima i dizajnom enterijera et cetera et cetera...), a potencijalno i jedan od najljepših filmova nastupajuće godine -ne samo zbog pomenutih elemenata…

“Parazit” je osvojio Oskara za najbolji film, za film koji nije na engleskom jeziku, za najbolji originalni scenario i za režiju. Film južnokorejskog filmskog majstora Bong Džun Hoa jeste bio jedan od favorita, ali je neočekivano trijumfovao u tri ključne kategorije, i očekivano van engleskog govornog područja. Pobjeda je apsolutno zaslužena - u pitanju je narativno slojevita, dubinska analiza klasnog raslojavanja, tema koja je itekako aktuelna, ostvarena na originalan, vizuelno impresivan i izuzetno sinematičan način, sa smiješanim elementima psihološke i socijalne drame, satirične komedije, ali isto tako i horora, sve sa maestralnim glumačkim ansamblom od kojih su skoro svi akteri mogli biti nominovani, ali nisu.