Četrnaest godina poslije, u tajnosti je snimljen nastavak komedije koja je pomjerila granice politički nekorektnog, grotesknog i opscenog humora, a ne zaboravimo da je ekipa scenarista zaslužila nominaciju za Oskara. Ostaje pitanje koliko je subverzivna i (za puritance) skandalozna nova dugometražna epizoda sa putešestvija Borata, uz činjenicu da neće ni biti prikazivan u kinima, nego je snimljen za Amazon.

Trejler upućuje više na serije Saše Barona Koena nego na dugometražni film čvršće dramaturške strukture, ali je očito da je Borat kao lik jednako blesav i povremeno “lud” – tako da grohotnog smijeha neće faliti. Premijera je zakazana za 23. oktobar, vjerovatno ne slučajno pred finale američkog izbornog procesa. “Borat 2” se dotiče (neizbježnog) Donalda Trampa, a u filmu se pojavljuju Rudi Đulijani i Majk Pens, između ostalog.

Aktuelni koronavirus i način na koji Amerikanci percipiraju i interpretiraju isti takođe je dobio dovoljno prostora, a čini se da su (i) ovoga puta glavna meta predrasude konzervativnih, slabo obrazovanih stanovnika Sjedinjenih država…

Prvi trejler nagovještava monumentalno otvaranje filmske sage zasnovane na istoimenom, fetišizovanom šestoknjižju Frenka Herberta, koje slovi za jedan od ključnih romansijerskih poduhvata unutar žanra i najprodavaniju SF sagu svih vremena.

Novu filmsku adaptaciju, nakon čuvenog autorskog podbačaja, ne nužno lošeg ostvarenja ali bez sumnje najslabije karije u impresivnoj filmografiji Dejvida Linča, režirao je kanadski reditelj Deni Vilnev, koji se afirmisao izvanrednim, emocionalno razornim filmom “Zgarišta” (Incendies), briljirirao u akcionoj drametini "Sikario", a nije poklekao ni pod gabaritnom težinom kultnog “Istrebljivača” (Blade Runner), jednog od kamena-temeljaca SF-a u filmskom mediju, budući da je snimio spektakularan ali seriozan nastavak za poštovanje i dugotrajno uživanje - Blejd Raner 2049.

Čini se da ćemo raskošne, vizuelno impresivne prizore i ikonične likove gledati i u spektaklu kakva je nova “Dina”, sve sa izuzetnom glumačkom ekipom koju predvode Timoti Šalame, Havijer Bardem, Oskar Ajzak, Šarlota Rempling, Stelan Skarsgard, Rebeka Ferguson, Džoš Brolin i drugi, uključujući one trenutno popularne kao što su Džejson Momoa i Zendeja.

Prvi, odnosno drugi utisci sa pješčane planete Arakis su senzacionalni, a fanove raduje i činjenica da se reditelj izborio da snimi dva filma, tako da je ovo tek višesatni uvod u epsku avanturu koja će trajati, a izgleda kao da bi lako mogla da oduševi - samo je pitanje da li u većoj ili u manjoj mjeri. Naravno ukoliko i koliko uspije u dva dugometražna filma da sažme sve aspekte Herbertovog slojevitog remek-djela koje se bavi i duhovnošću, religijom, ekologijom a naposljetku (ili, pak, na početku) brojnim karakterima i njihovim međusobnim odnosima.

Kako sada stvari stoje premijera bi trebalo da se dogodi 18. decembra.

U 83. godini, tokom vikenda je preminuo slavni češki sineasta, jedan od najznačajnijih evropskih reditelja druge polovine XX vijeka. Uz Formana, Jirži Mencl je bio najistaknutiji stvaralac “češkog novog talasa” čija poetika je imala izuzetno snažan uticaj i na mnoge (vodeće) reditelje iz bivše Jugoslavije, posebno “generaciju” koja je studirala u Pragu, na FAMU, gdje je dugo godina bio profesor.

Mencl je započeo filmsku karijeru kao asistent režije znamenite Vere Hitilove, a nakon niza kratkometražnih filmova snima maestralni dugometražni debi, “Strogo kontrolisani vozovi” (1966), prema istoimenom romanu (i po scenariju) čuvenog češkog pisca Bohumila Hrabala za koji osvaja Oskara. Sa njim potom sarađuje na još jednom klasiku, “Ševe na žici” (1969), koji je takođe baziran na Hrabalovoj prozi. Iako kasnije nagrađen Zlatnim medvedom na festivalu u Berlinu, taj se film zbog suptilne satire našao na udaru komunističkih vlasti u Češkoj i bio je zabranjen u toj zemlji sve do 1990.godine.

U njegove najbolje filmove ubraja se i dražesna komedija “Hirovito ljeto” (1968), te možda najpopularnija Menclova komedija “Selo moje malo” (1985) koja je bila nominovana za Oskara za najbolji strani film, a od novijih ostvarenja “Služio sam engleskog kralja” (2006), ponovo po Hrabalovom romanu.

Pored suzdržanog, neodoljivog humora i izvanredno izgrađenih likova tzv. malog čovjeka, te vanrednog rediteljskog rada sa glumcima, Jiržijeve (rane) filmove karakteriše i naročita vizuelna poetičnost, kao i subverzivnost koja je uvijek ostajala prikrivena, ali neizbježna.Mencl bi se mogao nazvati velikom dušom evropske kinematografije, a pride je režirao pojedine erotske scene koje slove za antologijske. Izuzetan humanista, humorista i realista, a u najboljih djelima pjesnik pokretnih slika, ostavio je dubok trag u evropskom filmu, posebno komedijama od ukusa i smisla; njegovi filmovi su nezaboravni, po pravilu komični i provokativni prikazi jednog vremena, domaćeg mentaliteta i svijeta koji nije imao slobode koje danas imamo, kod nas svojevremeno veoma popularni, ali nažalost nedovoljno poznati (naj)mlađim generacijama gledalaca.