Konačno je dostupan s nestrpljenjem iščekivani trejler za još jedan biografski film Džejmsa Mengolda, iskusnog režisera koji nije omašio u ekranizaciji životopisa Džonija Keša, inače jednog od najzaslužnijih što je Dilan snimio svoj debi album, naravno pored čuvenog producenta Džona Henrija Hamonda (potonji je naprosto vjerovao u darovitost Dilana). Ispostavilo se da je Hamondova procjena bila više nego perfektna, neprocjenjiva i skoro profetska.
No, i dalje je teško procijeniti da li će ovo novo Mengoldovo ostvarenje biti blizu izvrsnosti filma “Hod po ivici”, ali prvi kadrovi obećavaju više nego što se dalo naslutiti na osnovu promo fotografije sa glavnim glumcem, na koju su mnogi Dilanovi fanovi odmahivali glavom – negodujući.
Međutim, Timoti Šalame jeste nesporno talentovan glumac, pride sa harizmom koju je i Robert Zimerman imao dok se probijao u velegradu – kao naizgled nadobudni mladić iz Minesote među mnogobrojnim folk trubadurima njujorškog Grinič Vilidža, sav u nastojanju da bude zapažen i da čuju njegovu muziku, a i da se približi svom uzoru i takoreći idolu Vudiju Gatriju (neizostavan lik u ovoj filmskoj, ali i Dilanovoj životnoj priči).
Izuzetno uporan momak, ispostavilo se po mnogo čemu poseban interpretator tuđih a kasnije i autorskih (nerijetko angažovanih) pjesama, preobražava se u Boba Dilana, personalno i muzički se formirajući baš u tom periodu, u prvoj polovini šezdesetih godina. To je vremenski okvir u koji je smještena radnja filma – sve do prekretničke i prevratničke elektrifikacije na znamenitom Njuport Folk Festivalu, koja se odigrala baš na današnji dan – 25.07.1965. godine.
Činjenica je da nije lako snimati igrani film o Dilanu nakon maestralne narativne polifonije sa savršenim nazivom, “Nema me” (u originalu I'm Not There), no i nakon te rediteljske majstorije Toda Hejnsa Dilan nije ostao ništa manja nepoznanica – a u razotkrivanju njegove tajanstvene, “mitske" ličnosti nije previše pridodao ni epski, takođe izvanredni dokumentarac maestra Skorsezea. Stoga je “A Complete Unknown” prigodan naslov nove vizuelne "biografije" jednog od najznačajnijih umjetnika - ne samo muzičara!- našeg doba, a o tome uostalom svjedoči Nobelova nagrada.
Kuriozitet je da Šalami sam izvodi klasik (među klasicima) “A Hard Rain's a-Gonna Fall”, i o tome se da diskutovati, ali pružimo šansu ekipi koju još čine Edvard Norton (u ulozi Pita Sigera!), Monika Barbaro (kao Džoan Baez), El Fening kao Silvi Ruso (još jedna od Bobovih muza)… Ako se ne pojavi na nekom od predstojećih slavnih festivala gledaćemo ga premijerno tokom jeseni ili eventualno početkom zime u bioskopima, što bi možda bilo prikladnije imajući u vidu početne poteškoće u životu budućeg muzičkog gurua, tačnije preživljavanje glavnog junaka na hladnim ulicama Njujorka.
