Nekoliko sedmica ranije, nakon punih šest godina pauze, objavio je dinamičan, takođe odličan blues original, što je jedna od nekoliko autorskih pjesama na izdanju mahom sastavljenom od covera Kuderu drage tradicionalne muzike. Kao što dobro znamo, on je na većini albuma, pogotovo na onima kojima se proslavio, autentičnoj muzici Sjeverne i Srednje Amerike, čak i Afrike, pristupao sa dužnim poštovanjem ali i ingenioznim rafinmanom, često miješajući žanrove i kreirajući stilizovani supstrat, čudesan melanž melodija i ritmova, birajući savršene saradnike odnosno muzičare u slučajevima kada je samo producirao pjesme a kao instrumentalista se povlačio u drugi plan. Čini se da je tu “formulu” ponovio i na albumu “Prodigal Son” na kojem je u prvom planu, u punom sjaju, a sudeći po ovim singlovima odiše neslućenom svježinom i energijom starog majstora. U svojim ranim sedamdesetim Raj snima s jednakim žarom i svoje i tuđe numere učinivši ih još boljima, iskusniji nego ikada…
Potencijalni album godine, dakle!
