Gospođica Korkejian je trenutno stacionirana u Los Anđelesu u kom se profesionalno bavi dizajnom zvuka, i to u visokobužetnim filmovima, a u međuvremenu je snimila čaroban muzički debi pod pseudonimom Bedouine, što znači beduinka. Njeno ime, Azniv, na jermenskom jeziku označava dobrodušnu i veoma nježnu osobu, a takva je i muzika na albumu “Bedouine”, na kom se nalazi deset delikatnih indie folk pjesama, ponegdje sa primjesama kantrija.
Prva koju je napisala ujedno je i najbolja, među inim izuzetnim numerama o kojima će biti više riječi u recenziji aktuelnog albuma, i zapravo je jedna od najdivnijih pjesama godine. U njoj se sreću Laura Marling i Leonard Koen i na prvi pogled zaljubljuju jedno u drugo, dok akustična gitara autorke plete senzibilnu melodiju koja je van vremena i prostora, uz prekrasnu orkestraciju Trey Pollarda iz Spacebomb kolektiva a sve u produkciji Gus Seyfferta. Singl prepun ponosa snimljen je iz prvog pokušaja, na analognim trakama, i ima držanje, gracioznost i izgled (dakle strukturu) evergreena.
Junakinja insistira na skoro solipsističkoj izopštenosti od svih, ali njena apsolutna usamljenost nije otužna, ružna, pesimistička, naprotiv, okrenuta je knjigama i šumu radijskih talasa. “Solitary Daughter” je duboki, introspektivni uzdah i potpuni, pročišćavajući predah od okoline, iza zavjese koja ne propušta zrake Sunca - što nužno ne znači da unutra ne ostaje radosti i uživanja. Baš svaki stih oduševljava - poezija dostojna Koena ili Nika Drejka koji su očito (najviše) uticali na zvuk egzotične kantautorke čiji stil nije egzotičan uopšte – proističe iz najfinije anglosaksonske trubadurske tradicije šezdetih i sedamdesetih godina. Stoga, ovo nije samo Singl sedmice ili mjeseca, nego i predivna Pjesma koja će se pojaviti na mnogim relevantnim listama na kraju godine…
