Pripitomljene strasti i preobražaj estetike
“Let Me Panic” prvi je pravi album Dunje Ercegović koja je sredinom prethodne dekade sinula pod pseudonimom Lovely Quinces i vrlo brzo se afirmisala kao ultimativno talentovana (kant)autorka, od početka (muzički) drčna i, u prenesenom smislu, glasnija od ostatka izrazito bogate ženske kantautorske scene regiona. Pod pomenutim umjetničkim imenom snima “samo” tri EP-ja, ali kakva – sa nizom izuzetnih indi(e) folk-rok hitova, no nažalost ne uspijeva uobličiti debi album ni nakon nekoliko godina, pa šalje samu sebe "u mirovinu" da bi se prošle godine nakratko vratila, sa bendom...
Kuriozitet je da paralelno sa LQ, dakle prije punih sedam godina, počinje da se poigrava drugačijom muzičkom formom, skrivena iza imena Bad Daughter. Iako je tokom ranijeg perioda zabilježila nekolicinu (kako i sama kaže) “pop pjesmuljaka”, pred početak ljeta priredila je veliko iznenađenje za fanove, pa tako i ovdje u Crnoj Gori gdje je imala par izvrsnih festivalskih nastupa, najavnim singlom sa aktuelnog albuma, uz prateći erotizirani spot u režiji Hani Domazet.
Da sam birala momenat za razgovor s Dunjom Ercegović, talentovanom, mladom kantautorkom iz Splita, nikako to ne bi bilo danas, pod pritiskom objave o gašenju 'projekta' Lovely Quinces. Naravno, nije to bio projekat, tako ga je Dunja sama nazvala, to je bila cijela jedna priča o muzičkom odrastanju, od spontane i naivne nježnosti, do bučnije i manje naivne iste te nježnosti. „End of the bridge“ je posljednji singl, simboličnog naslova, svakako, ali s dozom pobjedničkog urlika koji nam je u nekom trenutku mogao obećati mnogo od albuma koji se, nažalost, neće dogoditi.
Tri poslednja (zvanična) singla Dunje Ercegović alias Lovely Quinces daju nam za pravo da je imenujemo primadonom regionalnog rokenrola. Njena, inače veoma sugestivna, senzitivna strana (lirskog subjekta) na njima skoro da ne dolazi do izražaja, da ne kažemo izričaja, osim u jednoj pjesmi – “Call The Shots”. Kao da je strast, u osnovi uvijek pogonsko gorivo njene muzike, preuzelo dominaciju potpuno, pa nas je šamara sa svih strana ( i kanala) u novoj stvari koju je snimila sa bendom. No, to nije njen bend, žestoka ritam sekcija pozajmljena je iz Punčki – uvijek izvrsna Anja Tkalec svira bas a Goran Nježić, za ovu priliku nimalo nježan, je za bubnjevima. Gitaru pored i (povremeno) naspram autorke svira Mark Mrakovčić, koji je “Sick in the Head” miksao i producirao.
