Ponekad zaboravljamo koliko rokenrol može da zvuči opasno, toliko opasno da se slušalac skoro preplaši od krvi koja je proključala i poplavila od napetosti, energije koja je preplavila tijela i teži klimaksu – iskonskom, orgazmičkom oslobađanju. To je to žuđeno, poludivlje osvajanje slobode, oslobađanje uma i prepuštanje dirigovanoj stihiji ritma koji (uz)nosi…Budući da je mejnstrim muzika, po mnogima, poodavno otupjela, sistematično kanalisana tj. najvećim dijelom zapravo uškopljena, primordijalni zvuk, zveket, viku i riku, pravo lajanje rok i pank muzičara možemo slušati samo po podrumima. Čini se da je dotična, andergraund scena grada Beograda toliko ojačala, pa čak i profilisana, da nam evo stiže hvale vrijedna HALI GALI kompilacija – e da bi je konačno definisala. I u tome u potpunosti uspijeva!
Debi album multitalentovanog Nikole Vranića, koji nastupa pod umjetničkim pseudonimom J.R. August, fluidnih melodija i rakošnih harmonija, epifanijsko je slušalačko iskustvo, a sasvim neočekivano to je i jedno od najprodavanijih CD izdanja u Hrvatskoj, iako u cijelosti na engleskom jeziku. Neočekivano iz razloga što mladi kantautor iz Zaboka, koji je kultni status stekao već svojim prvim EP formatom – u međuvremenu ih nanizavši ukupno pet, redom ujednačenog kvaliteta – nije pisao ove pjesme praveći kompromise, niti razmišljajući o dodvoravanju širem auditoriju, već je slijedio sopstvenu Muzu koja je vrlo izdašna – po sopstvenom priznanju komponovao je već više stotina pjesama!
Šest kompozicija, poznatih iz prošle odnosno pretprošle godine sa “Black Waters EP” i "33", našlo se među odabranih deset, skupa sa nosećom, naslovnom “Dangerous Waters”, zatim najdužom od svih “The Brown Trout and the Nightingale” u trajanju od cijelih devet minuta, te uvodnom, izrazito pastoralnom “Fisherking (The Meeting)” koja se unekoliko može povezati sa “Tales From the Forest EP”, objavljenim početkom 2017. godine. Jedina numera koja se po atmosferi i tempu razlikuje – nazovimo je najveselijom, najpozitivnijom- jeste “Let's Get Together”, ali i ona ima očigledne motivacione i motivske kopče sa Vranićevim hobijem. Autor je, naime, pasionirani ljubitelj pecanja, potoka, rijeka i Prirode uopšte. Duboka povezanost sa eko sistemom, a čini se i univerzalnim duhom Planete, ako ne i Svetim duhom – glede duhovnosti njegove Muzike, što je najizraženije u čudesnoj, slojevitoj, metaforičnoj "Crucify Me" - osnova je nadahnutog i produhovljenog stvaralaštva prepunog Ljubavi. Ne griješimo ako ovakvu Inspiraciju nazovemo božanskom, a sklad harmonija i melodija božanstvenim žuborom sa Izvora koji ne presušuje.
Maestralan prvi album karlovačkog kantautora Bruna Šlata, koji je izabrao znakovito umjetničko ime Ichabod, jedan je od najdivnijih i najzaokruženijih debija u regionalnoj muzičkoj produkciji mnogo godina unazad.
Skupili smo na jednom mjestu pet senzualnih i seksipilnih pjesama, i to pjesama iz regiona koje su "raširile svoja jedra" u poslednjih petnaestak dana, neke sasvim na rubu scene ali uprkos alternativnosti ipak veoma slušljive, zavodljive a druge kao pravljene za glavnu scenu - samo kada bi ista bila od stila...Valjalo bi ih preslušati od prve ka poslednjoj, da bi se stekao željeni utisak o cjelini, iako ne sumnjamo da već postoje pojedinačni favoriti; no čisto da napomenem(o) da se poimanje pa tako i (poetski) izraz seksipilnosti sve više sužava i, istovremeno, impregnira od prve prema poslednjoj numeri, ka nekakvom zamišljenom vrhuncu. Uživajte - od početka do kraja!
“Džoker” je koliko psihološka toliko i sociološka studija: na površini govori o klovnu koji sanja da postane stend ap komičar, tačnije o poremećem čovjeku koji suštinski želi da bude prihvaćen, da nađe svoju svrhu u društvu kojem (ne) pripada. Kada postane ubica, dobija svoju društvenu ulogu – on je, reklo bi se, rođen da bude zlikovac, ali da li je baš tako?
Žaoakin aka Hoakin Finiks “hoda po ivici”, kao antijunak kojeg shvatamo, moguće čak sažaljevamo u određenoj mjeri, uprkos njegovim neprihvatljivim, najprije čudnim, potom neshvatljivim pa luđačkim postupcima, ali postupcima koji imaju jasno preciziranu motivaciju - naposljetku postavši nestvarno lud, mada itekako svjestan stvarnosti koja ga čini takvim kakav je! Sve to na oštrici noža se krećući, na momente plešući samoispunjeno, ali ne skrećući u nekakvo apsolutno amoralno djelo koje promoviše nasilje, kao što su mu to spočitavali u Americi, prije nego je i počelo prikazivanje filma u bioskopima... Autor – a ovo za divno čudo jeste autorski film nastao u srcu holivudske industrije - se samo okoristio, kao pogonskim gorivom, mitologijom superlika iz stripa i filmovanim, "blokbastičnim" verzijama istog, takođe.
“Džoker” je koreografija zla, anatomija jednog negativca, koji igrom slučaja postaje slavljen zbog svojih (zlo)djela, ali i lobotomija klasne podjele u savremenom osakaćenom, odljuđenom kapitalističkom društvu. Opasan film za opasna vremena, i svakako nešto što nismo očekivali, ali što je moralo, kad-tad, da se dogodi i u samom Holivudu.
Ovaj vrlo angažovani album virtuoznog violiniste - ukrotio ju je sa svoje četiri godine!- i zviždača nad zvizdačima među pop(ularnim) muzičarima, nekako je prošao ispod radara, uprkos veoma pozitivnim ocjenama brojnih kritičara. Ispravljamo nepravdu i činjenicu da se, neopravdano, po mnogim parametrima zaista najbolji album kantautora iz Čikaga nije našao na listama naj albuma u prvoj polovini godine...
