Borisav Bora Đorđević preminuo je danas, u bolnici u Ljubljani, usred komplikacija zbog hronične bolesti pluća. 

Legendarni frontmen rok grupe Riblja Čorba i jedan od najboljih (ne samo rok) pjesnika bivše Jugoslavije sišao je sa scene u 73. godini. Poslednji nastup pred publikom imao je ove godine, tako da je cijeli životni vijek, a konkretno najmanje pet decenija, proveo na muzičkim i inim binama.

Nakon niza sastava u kojima je bio kao klinac, počev od daleke 1965. godine, te nekoliko manje znanih bendova (uključujući Grupu Zajedno), njegov prvi ozbiljniji angažman kao tekstopisca, ali i kompozitora, bio je u kultnoj grupi Suncokret. Sredinom sedamdesetih godina osnovao je ovaj dragocjeni sastav, koji bismo mogli okarakterisati kao jugoslovenski folk-rok (pri čemu odrednica folk nema dodirnih tačaka sa narodnjacima, iako je pomenuta grupa inspiraciju crpila i iz narodnih tj. izvornih pjesama). U prvobitnoj postavi benda bio je gitarista Nenad Božić, te Vesna Rakočević i Snežana Jandrlić. Vesna uskoro napušta bend, a pridružuju se Biljana Bilja Krstić i Gorica Popović, nešto kasnije i basista Bata Sokić. Zajedno su zaslužni za izuzetan album “Moje bube”, objavljen 1977. godine, koji nikada nije dobio zasluženo priznanje u okviru jugoslovenske pop muzike, niti su ozbiljnije razmatrane te Borine formativne godine u kojima je praktično stasao kao tekstopisac, a na neki način i kao pjevač – iako je tada pjevao samo bek vokale…

Za jednu od najljepših pjesama sa tog delikatnog albuma, “Moje tuge”, Bora potpisuje i tekst i muziku.