Nije lako izabrati najbolje albume rock, punk, country, pop etc. muzike, s obzirom da je produkcija ekstremno velika, prosto je nemoguće imati uvid u najznačajniji dio onog što je objavljeno, barem na engleskom jeziku. Tome mogu pomoći godišnje liste poznatih muzičkih magazina i internet portala, kao širi izbor od koga se može birati ono što je blisko ličnim afinitetima “top-listadžija”, što priznajemo da su činila dva člana muzičke redakcije Stereo Art magazina. Za Srđana nije bilo zime, njegov uvid je bio veoma širok, budući da je tokom godine preslušao impresivan broj albuma, o čemu svjedoči njegov vrlo rado čitani Dnevnik muzičkog eklektika. Taj izvor je takođe bilo poželjno koristiti i upoređivati sa sopstvenim, ali na kraju se ipak desilo da se u malo čemu preklapaju liste nas troje, očito svo troje eklektika i različitih muzičkih ukusa. Evo ipak “zajedničke” liste 10 albuma koji su obilježili prethodnu godinu, a nakon toga i naša tri pojedinačna pregleda, kako albuma tako i pjesama po kojima ćemo pamtimo proteklu godinu:
FATHER JOHN MISTY - God’s Favorite Customer
EZRA FURMAN - Transangelic Exodus
CAR SEAT HEADREST - Twin Fantasy
HOLLY GOLIGHTLY - Do the Get Along
COWBOY JUNKIES - All That Reckoning
MARISSA NADLER - For My Crimes
TRACYANNE & DANNY - Tracyanne & Danny
KINKY FRIEDMAN - Circus of Life
SPIRITUALIZED - And Nothing Hurt
JOHN PRINE - The Tree of Forgiveness
Godina 2018. bila je godina debitanata (Rezerve, Turisti, Luce, Tyger Lamb, Kensington Lima, Mary May) plus Maja Posavec koja je već etablirana pjevačica iz ranije inkarnacije benda Detour, sve je to svježa krv , pride novi autori koji su osvojili širi krug slušalaca, Kralj Čačka i Svemirko, kao predvodnici “novog talasa” regionalne muzičke scene, a dodamo li tome predstavnike “nove osjećajnosti” kao što su Stray Dogg i Bitipatibi (potonji bend istina nije snimio album, ali jeste četiri veličanstvene pjesme), onda je jasno da je nova generacija muzičara u potpunosti preuzela dizgine: oni ne samo da kreiraju muzičke trendove, pa makar i na margini mejnstrima, nego i konstantno proširuju svoju publiku, konkretno Svemirko, Kralj Čačka i Rezerve, uz već standardno dobru posjećenost koncerata Stray Dogg.
Vrhunski ženski vokali su dominantna osobenost scene, uopšte tendencija cvjetanja ženskog kantautorskog rukopisa, do te mjere da bi scena bila značajno slabija bez Nine Romić, Une Gašić, Sare Renar, Luce, Maje Posavec itd. Pomenimo, pored Mary May koja je (po opštem mišljenju) snimila sjajan prvi album, i debitovanje Nine Bajsić, čijih nekoliko delikatnih singlova obećava izuzetan, da ne kažemo izniman talenat. Isti takav je i mladi kantautor Ichabod koji nas je osvojio sa samo par pjesama i nekoliko zapaženih nastupa na indie festivalima.
