Otuda refren, naravno na njemačkom jeziku, počinje stihovima “Njemačka, moje srce u plamenu, želi da te voli i da te proklinje”… a ta se dualna i kontradiktorna ljubav pojačava i ponavlja u strofama koje slijede. U tom smislu ovo je neka vrsta hipertrofirane patriotske, ekstremno iskrene pjesme, u kojoj se sudaraju ljubav, mržnja, prezir i pokajanje, a ta je emocionalna raspolućenost odnosno dihotomija lirskog subjekta prema domovini upravo (nad)realna tema koja izrasta iz specifičnog, po mnogo čemu strašnog trenutka u kome se Evropa, pa tako i Germanija nalazi.

Rammstein odlazi korak dalje te je Germanija simbolički ovaploćena u tamnoputoj glumici (na slici) koja takođe izaziva oprečne reakcije publike, a sav vizuelni ekstremizam i mitološke slike koje se rvu sa istorijskim istinama čine se opakijim od same zvučne zavjese. “Deutschland” je, dakle, industrial, u izvjesnom smislu i imperijalistička, rodoljubiva oda, ali isto tako i antinacistička i antirasistička pjesma pa su upravo zbog toga utisci žestoki, kako je to uvijek bivalo sa ovim bendom.